වත්සලා

මහන මැෂින්වල කඨෝර හඩින් කුඩා ශාලාව දෙදරැමි කනවා.ඒ හඩ පරදන්න වගෙ ගැහැණුන් කංකරචිචලය.ඒ අතරෙ වත්සලා ජනේලයෙන් පිටත බලාගෙන කල්පනාවට වැටුණා.මෙ ගතවන්නේ ඇගේ හිරගෙදර ජිවිතේ දෙවන සතිය.නිලධාරිනියන්ගෙ විතරක් නෙමෙ චණ්ඩි සිරකාරියන්ගෙත් ඇණුමි බැණුමි මැද ගත වූ සතියත් හරියට කල්පයක් වගේ.අවුරැදු දෙකක් මෙ අපායක් වැනි හිරගෙදර ඉන්නේ කොහොමද කියල  හිතන කොට ඇගේ දෑසට කදුළු ආවා.ඇයට තමන්ගෙ තාත්තා මතක් උනා.පවුලේ බර කරට ගෙන සිටි තාත්තා හදිසියේ මිය නොගිය නමි ඉගෙනීමට දක්ෂ වූ තමන් විශ්ව විද්යාලයට නොයා මෙ තරමි ඉක්මනට රැකියාවට යන්නේ නෑ.උසස් පෙළ ඉහලින්ම සමත් උනාට පස්සෙ තමන්ට ලැබුණු බැංකු රැකියාව ඇය බාර ගත්තෙ තාත්තාගෙ අර්ථ සාධක මුදල්වලින් විතරක් තමන්ගෙත් නංගිගෙත් මල්ලිගෙත් අධ්‍යාපනයට වියදමි කරන අතරේ ගෙදර වියදමි පිරිමහ ගන්න තමන්ගෙ අමිමට බැරිබව දන්නා නිසයි.

බැංකු රැකියාවට ගිය ඇය ඉක්මණින්ම වැඩ ටික ඉගෙන ගත්තා.කාගෙත් හිත් දිනාගත් දක්ෂ නිලධාරිනියක් වෙන්න ඇයට වැඩි දවසක් ගතවුනේ නෑ.ඇය බාහිරව උපාධියක් කරන්නත් පටන් ගත්තා.වසර 3 ක සේවා කාලයක් සමීපූර්ණ කලාට පස්සේ බැංකු සේවකයන්ට අඩු පොළියට ලැබෙන ණය මුදලින් ගේ අළුත්වැඩියා කරගන්න නංගිට මල්ලිට හොදින් උගන්වන්න වත්සලා හීන මැවිවා.ඔය අතරෙයි ඈට බැංකුවෙ උකස් අංශය බාරවුනේ.ඇය ඒ වැඩත් හොදින් කරගෙන ගියා.ඔය අතරෙ බැංකුවෙ කළමනාකාරවරයා වත්සලාගෙත් උදවි ඇතුව කරපු රන්බඩු වංචාවට ඇය මුලදි විරැද්ධ උනත් තමන්ට ලැබනු අමතර මුදලින් ලස්සනඇදූමි සපත්තු අත්බෑග් ආදිය ගන්න පුළුවන් වෙන නිසා අන්තිමෙදි ඇයත් ඊට හවුල් උනා.අන්තිමට ඔක්කොම එළිවුනාට පස්සේ ඇයව හසු කරලා මැනේජර් මග හැරියා.වත්සලාට අවුරැදු දෙකක සිරදඩුවමක් නියම වුනා.වත්සලා මවපු හීන ඔක්කොම ඇගේ ඇස් ඉදිරිපිටම කඩාගෙන වැටිලා.මෙ විදිහට කල්පනාවෙ ගැළිල හිටපු වත්සලා පියවි සිහියට අවෙ හිස පිටුපසට වැදුන් පහරකින්.

“මොකද උඩ බලාගෙන කරන්නෙ වැඩ කරන්නෙ නැද්ද?”එහෙම ඇහුවෙ මැහුමි අංශයේ වැඩ පරීක්ෂකවරිය වන බියටීරිස් නෝනා.

"කෝ බලන්න අද කරපු වැඩ"

නෝන වත්සලා කරපු වැඩ පරීක්ෂා කලා.

"මෙච්චරයි දවසටම කරල තියෙන්නෙ නේද?"

නෝනට හොඳටම තරහ ගිහින්.

"උඹත් එක්ක මේ වැඩේ කරන්න බෑ. නැගිටපන්. පලයන් පැකින් කරන තැනට."

මැසූ ඇඳුම් පෙට්ටි වලට අසුරමින් ඉන්න සිරකාරියන් දෙසට හැරුණු ඇය ඉන් එකියකට කතා කලා.

"සීතා උඹ වරෙන් මෙතෙන්ට"

වත්සලාගෙ මුහුණ රතු වෙලා ඇස් වලට කඳුළුත් ආව.

අනිත් සිරකාරියන් මේ ජවනිකාව සිනහ වෙමින් රස විඳිනව.

ඇය බිම බලාගෙනෙ පැකින් කරන තැනට ගියා.

පිටතින් මැහුම් ඕඩර් ලබා ගන්නා නිලධාරිනියන් ඒවා සිරකාරියන් ලවා මස්සවනව. බාර ගන්නා ඕඩර් කලට වේලාවට ලබා දෙන්න ඕනෙ.බ්රියට්රිස් නෝනට තරහ ගියේ ඒකයි.

කොහොම හරි එදා දවසත් ඔය විදියට ගෙවිල ගියා.

පහුවදා උදේත් වත්සලා සුපුරුදු විදියට හිර ගෙදරදි තමාව යොමු කෙරුණු මැහුම් අංශයට එහෙම නැත්නම් මැෂින් පාටියට ආව.ශාලාවෙ දොර ලඟදි බ්රියට්රිස් නෝන වත්සලාව නතර කලා.

"ඔහොම හිටපන්. උඹ ගිහිල්ල ලොකු නෝන හම්බ වෙලා වරෙන්."

බ්රියට්රිස් නෝන තමා පිලිබඳව ජේලර් වරියට පැමිනිලි කරල බව දැනගත්තහම වත්සලාට හීන් දාඩිය දැම්ම.ජේලර්වරිය ඉතා සැර පරුෂ තැනැත්තියක් බව මේ ටික කාලෙට ඇයට හොඳින් තේරුම් ගිහිල්ල තිබුණෙ.

"හ්ම් හ්ම් ඉක්මන් කරපන්" නෝන ආයෙමත් කිව්ව.

දැන් ඉතින් කරන්න දෙයක් නෑ.වත්සලා ජේලර් වරියගේ කාර්යාලය  දෙසට හැරුණා.මේ අතරෙ තමන් මොනවද ජේලර්වරියට  කියන්නෙ කියල වත්සලා කල්පනා කලා. අදහසක් ඇගේ හිතට ආව.තමා ඇඳුම් මසා පුරුදු කෙනෙක් නෙමේ.තමන් කලේ කාර්යාලිය රැකියාවක්.ටික කලකින් තමන්ට මේ වැඩේ පුරුදු පුහුණු වෙන්න පුලුවන්.ජේලර් වරියට එහෙම කියන්න වත්සලා හිතාගත්ත.කාර්යාලය ලං වෙනකොට ඇගේ හද ගැස්මත් වැඩි වුණා.ඒත් ඊළඟ මොහොතෙ ඇය දුටු දර්ශණයෙන් වත්සලා හොඳට ම බය වුණා.කාර්යාලය ඉදිරිපස මිදුලේ සිරකාරියක් දණ ගස්ස්ලා. පෙනුමෙන් නම් ඇය ඉහළ සමාජයේ ගැහැණියක් වගේ.තමාටත් මේ වගේ දඬුවමක් ලැබෙයි ද කියල වත්සලා කල්පනා කළා.කොහොම හරි හිතට ධෛර්ය ගත්තු ඇය කාර්යාලය පැත්තට ගියා.කාර්යාලය ඉදිරියේ පඩියක වාඩි වෙලා හිටියෙ එහි වැඩට යොදවා සිටින මහළු සිරකාරිය  සිරියාවතී.

"මැෂින් පාටියෙ නේද?"

වත්සලා දුටු ගමන් ම සිරියාවතී ඇහුව.වත්සලා හිස සැලුව

"ඔහොම ඉන්නව"

කියපු සිරියාවතී කාර්යාලය ඇතුලට ගියා.ඇය කතා කරන අහංකාර විලාසය වත්සලාට ඇල්ලුවෙ නෑ.ඇතුලට ගිය සිරියාවතී ටිකකින් එලියට ආව.

"එනවා" සිරියාවතී ඇයට අඩගැහවා

කාර්යාලය ඇතුලට යනකොට වත්සලාගෙ දෙපා වෙව්ලුව. ජේලර් නෝන කලුයි මහතයි.හරිම සැර පරැෂ පෙනුමක් ඇයට තියෙ‍න්‍නෙ.නෝන කාර්යාලය ඇතුලෙ කාමරයක මේසයක් ඉදිරිපිට වාඩි වෙලා ඉන්නව..

"ඔහොම හිටගන්නව"

ඇතුලෙ කාමරේ දොර ලඟදි සිරියාවතී කිව්ව.වත්සලා සීරුවෙන් හිටගත්ත.වත්සලා දිහා බලන්නෙවත් නැතුව නෝන දිගටම ෆයිල් වගයක් පරීක්ෂා කරනව. බොහෝ වෙලා වත්සලාට එහෙම ඉන්නට  සළස්සපු නෝනා අන්තිමට  ඔලුව උස්සල වත්සලා දිහා බැලුව.

"මොකද උඹ වැඩ කරන්නනෙ නෑ කියන්නෙ"?

කන්නාඩි කුට්ටමට උඩින් සැර පරුෂ බැල්මක් හෙලමින් නෝන ඇහුව.

වත්සලා යමක් කියන්න හැදුවත් ඇගේ කටින් වචන පිට උනේ නෑ.

"තමුන්ල මෙහාට එවල තියෙන්නෙ වැඩ කරන්න. වැඩ නොකරන ගෑණුන්ට මගෙන් කිසිම සමාවක් නෑ. තේරුණද? 

 ඹකට අපි ළඟ බේත් තියෙනව. ඒක දුන්නහම හරි යයි." නෝන කට කොනකින් හිනා වෙමින් කිව්ව.

ඊළඟට නෝන කතා කලේ සිරියාවතීට.

"සිරිය මෙහෙ වරෙන්.මෙයාවත් දන ගස්සපන් අර ගෑණි ළඟින්.ඊළඟට ගිහින් එන්න කියපන් පතිරණ නෝනට."

විවිධ වැරදි වලට ජේලර් නෝන ලඟට එවන සිරකාරියන්ට තදින් අවවාද කරල වේවැලෙන් දඬුවම් කරන්නෙ නෝනමයි.ඒත් ලඟදි ඉඳල තියෙන අතේ අමාරුවක් නිසා ඇය දැන් එම කාරිය පවරන්නෙ පතිරණ නෝනට.

වහාම දිව ආව සිරියාවතී වත්සලාගෙ බාහුවෙන් ඇද්දෙ හරියට ඇයත් නිළධාරිනියක් වගේ.කාර්යාලයෙන් එලියට ගිය ගමන් වත්සලා ඇගේ අත ගසා දැම්ම.

"ඔහොම දන ගහනව."

සිරියාවතී දනගස්සවල හිටිය සිරකාරිය දෙසට අත දික් කරල කිව්ව.වත්සලත් ඇය අසලින් දන ගහගත්ත.ඒත් එම ගැහැණිය බියපත් මුහුනින් බිම බලාගෙන හිටිය මිසක් වත්සලා දිහා බැලුවෙවත් නෑ.ඇගේ නම ඩොරින්.ඩොරින් බර්ගර්.ඇය රූපලාවන්ය ශිල්පිනියක්.ඇගේ සේවා දායිකාවන් උනේ කොළඹ සුපිරි පැළැන්තියේ කාන්තාවන්.ඔය අතරෙ එක්තරා සුවි‍ශේෂ කෙනෙක් හිටිය.ඒ තමයි එක්තරා යුගයක රටේ ඉහළ ම තනතුර දරපු කාන්තාව.ඇයට අයත් ඉතා වටිනාරත්තරන් මාල වළලු,කරාඹු කොච්චරද කියල ඇයවත් දන්නෙ නෑ.ඒ අතරෙ ඇයට තමන්ගෙ වළව් පරපුරෙන් අයිති උන ලක්ෂ ගණනක් වටින දියමන්ති මාලයක් හොරකම් කරපු නිසයි ඩොරින් ට සිරගත වෙන්න සිද්ධ උනේ. හදිස්සියේ ඩොරින් සිටිය වාට්ටුව පරික්ෂා කල නෝනලට ඇය ළඟ තිබිල හිර ගෙදර තහනම් භාණ්ඩයක් වන ජංගම දුරකථනයක් හසු වෙලා ඇයව ජේලර් නෝන ළඟට එවල.

නෝන දීපු නියෝගය ඒ විදියටම ඉටු කරපු සිරියාවතී ඊළඟට ගමන් කලේ නිළධාරිනියන්ගේ විවේක කාමරය දෙසට.එහි දොර ළඟ ඇය සිටගත්තෙ ඇතුලෙ සිටින නිළධාරිනියන්ට තමන්ව පෙනෙන ලෙස.

"මොකද සිරියා?" ඇතුලෙන් හඬක් ඇහුණා.

"පතිරණ නෝනට ලොකු නෝන එන්න කියනව නෝන." සිරියාවතී උත්තර දුන්න.

පතිරණ නෝනා කාමරේ දොර ළඟට ආව.ඇගේ අතක තේ කෝප්පයක්.නෝනගෙ හිස කාමරේ උළුස්සෙ වදින නොවදින ගානයි.

"මොකද බං" ඇය සිරියාවතීගෙන් විමසා සිටියා.

"දෙන්නක් ලොකු නෝන ළඟට එවල ඉන්නව. අච්චු කරන්න වෙන්න ඇති නෝන" සිරියාවතී යටහත් පහත් විදියට කිව්ව.

"යකෝ මේ කාලකණ්ණි හින්ද නිදහසේ තේකක් වත් බොන්න නැහැනෙ."කිවූ පතිරණ

නෝන තේ එක කාණුවට හලා කාර්යාලය පැත්තට ගමන් කලා.

නෝනට හොඳටම කේන්ති ගිහිල්ල.කාර්යාලය ඉදිරිපිට දණ ගහගෙන ඉන්න දෙන්නගෙ වෙලාව හොඳ නැති බව සිරියාවතීට තේරුණා.

පතිරණ නෝනට තිබුනෙ පිරිමියෙකුගෙ වගේ හැඩි දැඩි සිරුරක්.ඒකට හේතුව තමයි ඇය පාසැල් යන කාලෙ ඉඳලම දක්ශ මලල ක්රීඩිකාවක් වීම.ඇගේ ප්රියතම ඉසව් උනේ යගුලිය සහ කව පෙත්ත විසි කිරීම.අදටත් අන්තර් රාජ්ය සේවා මලල ක්රීඩා තරඟාවලියට දෙපාර්තමෙන්තුව නියෝජනය කරමින් ඇය සහභාගි වෙනව.සිරකාරියොත් ඇයට හරිම බයයි.ඒකට හේතුව ඇගේ දඬුවම් හරිම දරුණු වීම.මැදි වයසට ලංවෙමින් හිටියත් ඇය විවාහ වෙලා නෑ.තරැණ කාලෙදි මවිපියන් ඇයට විවාහ යෝජනා ගෙනාවත් ඇයව බලන්න ආපු  මනාලයන් කවිරැත් ඇයට කැමති වුනේ නැත්තේ ඇගේ හැඩිදැඩි පෙනුම නිසයි.විවාහ වෙන අදහස අත් ඇරල ඉන්න නෝනා දැං මුළු කාලයම වැය කරන්නේ තමන්ගේ රාජකාරියට.කාර්යාලය පැත්තට වේගයෙන් ඇවිදගෙන ආපු පතිරණ නෝන තමුන් දිහා කේන්තියෙන් බලල කාර්යාලය ඇතුලට යනව වත්සලත් ඩොරිනුත් බලාගෙන හිටිය.

ඇතුලට ගිය පතිරණ නෝන අඩි හප්පල ලොකු නෝනට ආචාර කරන හඬක් දෙන්නට ඇහුණ.

මේ අතරෙ වැලි පොළොවෙ දණ ගහගෙන ඉඳල වත්සලාගෙ දනිස් දෙකත් රිදුම් දෙනව.ඒ මදිවට අව්ව සැරත් ටිකෙන් ටික වැඩි වෙනව.කාර්යාලය තුලට ගිය පතිරණ නෝන ටික වෙලවකින් එළියට ආව.

"මෙහාට වරෙල්ල"

ඇය උස් හඬින් කිව්ව විතරයි වත්සලාත් ඩොරිනුත් වහාම නැගිට්ට.දෙන්නම බයෙන් බයෙන් නෝන දිහාට කිට්ටු කලා.දෙන්නගෙ ම හිසේ ඉඳල පාදාන්තය දක්වා නෝන නපුරු බැල්මක් හෙලුව.

"යමල්ලා"

නෝන ඉස්සර වුණා.මඳ දුරක් ගිය ඇය තමන් පසුපස ගාටන සිරකාරියන් දෙදෙනාට සැර වුණා.

"ඉක්මන් කරපල්ලා"

ඉබේම වගේ දෙන්නගෙ ගමන ඉක්මන් වුණා.නෝන මේ දෙන්නව අරගෙන ගියේ කාර්යාල ගොඩනැගිල්ලෙ කෙලවර පිහිටි කාමරයකට. කාමරේ දොර ඇරල දෙන්නව ඇතුළට ගත්ත නෝන දොර වහල දැම්ම.කාමරයේ තිබුණෙ මේසයක්,පුටුවක්,බංකුවක් සහ කබඩ් එකක් විතරයි.නෝන කබඩ් එක ඇරල ලොකු වේවැලක් අතට ගත්තහම දෙන්නගෙම ඇස් උඩ ගියා.වේවැලේ හයිය බලන්න වගේ එය දෙකොණින් අල්ලලා නවපු නෝන ඊළඟට හැරුණෙ වෙව්ලමින් සිටින ගැහැණු දෙන්න දිහාවට.

"උඹ මෙහාට වරෙන්"ඇය ඩොරින් ට අඬ ගැහුව.

"උඹ දණ ගහපන්" ඒ නියෝගය වත්සලාට.වත්සලා වහාම දණ ගැහුව.

"අනේ ප්ලීස් මැම්.. මං ආයි ඒම වෙඩ කරන්නෑ අයි ස්වෙයාර්."

දෑත් එකට එකතු කළ ඩොරින් කැඩිච්ච සිංහලෙන් ආයාචනා කළා.

"ඒක මං දන්නව යකෝ.මගෙන් ගුටි කාපු ගෑණියෙක් ආයෙ කවදාවත් වැරදි කරන්නෙ නෑ.මගෙ යකා අවුස්සන්නෙ නැතුව මෙහාට වර"

නෝන අඩි හප්පල කෑ ගැහුව.ඩොරින් ඇය ළඟට ගියා නෙමේ විසි වුණා. කිව්වොත් හරි.

"හ්ම් ගලවපං ඕක"

ඩොරින් ඇඳ සිටි රෙදි කඩ වේවැල් කොණින් ඔසවමින් නෝන කිව්ව. ඩොරින් ඇය දිහා බැගෑපත් ව බැලුවෙ අවසාන මොහොතෙ හරි තමන්ට සමාවක් ලැබෙයි ද කියල.ඒකෙන් උනේ නෝන ට තවත් කේන්ති ගිය එක.

"ඉක්මන් කරපන්"

ඇය තවත් සැර වුණා.

ඩොරින් රෙදි කඩ ගැලෙව්ව. දැන් ඇගේ යටි කයේ පෑන්ටිය විතරයි.

"හ්ම් ඕක දාපන් ඔය පුටුව උඩිං.ඊළඟට පලයන් ජනේලෙ ළඟට." නෝන කිව්ව.

ඩොරිනුත් යන්ත්රයක් වගේ ඇය කියන කියන දේම කරනව.

"හැරියං අනිත් පැත්ත"

ඩොරින් නෝන දිහාට පිටුපස හරවල ජනේලය දෙසට හැරුණ.

"දැං පෑන්ටිය පාත් කරල ජනෙල් කූරු අල්ලගනින්"

නෝනගෙන් තවත් නියෝගයක්.නෝන කියපු විදියට පෑන්ටිය පහත් කරල තම තට්ටමි නිරාවරණය කරපු ඩොරින් ජනෙල් කූරු අල්ල ගත්ත.

"මම කියනකල් අත්දෙක අත අරින්න බෑ. තේරුණාද?"

නෝන ආයෙත් කිව්ව.

"යස් මැම්" ඩොරින් හැඬුම් හඬින් කිව්ව.

මේ අතරෙ වත්සලා ගල් ගැහිල මේ දර්ශණය බලාගෙන ඉන්නව.ඇයට මුත්රා බරත් හැදිල.

ඩොරින්ට පියවර කීපයක් පිටුපසින් හිටගත්තු නෝන ඇගේ නිරුවත් පිටුපස හොඳින් නිරීක්ෂණය කලා. ඩොරින්ගේ කිසි හැඩයක් නැති ජොල් සිරුර දුටුවම නෝනගෙ කේන්තිය තවත් වැඩි වුණා. නෝන එක කකුලක් ඉස්සරහට තියල උඩු කය ඉස්සරහට නමලා වේවැල් කෙලවර ඩොරින්ගෙ තට්ටම මත තියල ඉලක්කය අරගත්ත.ඊළඟට වේවැල ඉහලටම ඔසවපු ඇය උඩු කය කරකවල වැරෙන් පාරක් දුන්න.

"ආ...........................................................යි"

ඩොරින්ගේ  මුවින් පිට උනේ වේදනා බර විලාපයක්.

"ඕ ගෝඩ්.........ඕ ප්ලීස් මෑම්"

ඇය ජනෙල් කූරු අල්ලගෙන වේදනාවෙන් ඇඹරෙමින් කෑගහනවා.

වේවැල් පහර රතු පාටින් ඩොරින්ගෙ තට්ටමේ සටහන් වෙනව වත්සලා දැක්ක.

"හිටපිය දඟලන්නෙ නැතුව"

නෝන සැර වුණා.ඩොරින් නැවත නිසල වුණා. පුරුදු විදියට ඇගේ තට්ටම මත වේවැලේ කොණ තියල ඉලක්කය ගත්ත නෝන කලින්ට වඩා සැර පාරක් දුන්න.

ඉහළට එසවෙන වේවැල කීස් හඬින් සුළං කපාගෙන ඇවිල්ල ඩොරින්ගෙ සිරුරෙ වදින හඬිනුත් ඒ සමඟ ම ඇගේ මුවින් පිට වෙන විලාප හඬිනුත් කුඩා කාමරය දෙදරුම් කනව.ඒ දර්ශණය දුටු වත්සලාට ඇඬුම් ආව.ඇයට තවත් මේක බලාගෙන ඉන්න බෑ.ඇය දෑතින් මූණ වහගත්ත.ඩොරින් ට එක පිට එක වේවැල් පහර වදින්නෙ රතිඤ්ඤා පුපුරණව වගේ.ඇයගෙ කෑගැහිල්ල අහගෙන ඉන්න අමාරුයි.ඩොරින් කරපු වරද බරපතලයි. ඒ නිසා ඇයට නෝනගෙන් පාර දහයක් ම වැදුණා.

වේවැල් පාරෙ සද්දෙ නැවතුනහම වත්සලා ඇස් ඇරල බැලුව.නෝන වේවැල පහතට හෙලල.ඇයට දාඩියත් දාල.ඩොරින් ජනෙල් කූරු වල ඔලුව ගහගෙන හීන් හඬින් අඬනව.ඇයට කෑ ගහන්නවත් ශක්තියක් නෑ වගේ.ඇයගෙ තට්ටම්වලත් කලවාවල උඩ හරියත් රතු පාටින් පළු දාල ඉදිමිලා තියෙනව දැක්කම වත්සලාට තමන්ගෙ සිරුර පණ නැති වෙනව වගේ දැණුන.

"හ්ම් දැන් පලයං"නෝන කිව්ව.පෑන්ටිය ඉහලට උස්සගත්ත ඩොරින් අමාරුවෙන් පුටුව ළඟට ගිහින් ඉණට අඳින රෙද්ද අරගෙන ඇඳගත්ත.

"ආයෙ මං ගාවට එනව නෙමේ."නෝන වේවැල ඇය දිහාවට දිගු කරල තරවටු කළා

"යස් මැම්"

යටහත් පහත් ව එහෙම කිව්ව ඩොරින් කඳුළු පිසිමින් යන්න ගියා.ඊළඟට නෝන හැරුණෙ වත්සලා දිහාට.

"මෙහෙට වරෙන්"ඇය වත්සලාට අඬගැහුව.නැගිටින්න ඇගේ කකුල් දෙකට පණ නෑ.අමාරුවෙන් නැගිටගත්ත වත්සලා වෙව්ලමින් නෝන ළඟට ගියා.නෝනගෙ පපුව ළඟටවත් ඇය උස නැති තරම්.

"දැං දන්නවනෙ දඬුවම් කරනකොට ඉන්න ඕනෙ විදිය හ්ම්?"

නෝන තරමක උපහාසයෙන් වගේ ඇහුව.

සමාව අයැදීමෙන්වත් හඬා වැලපීමෙන්වත් ප්රතිඵලයක් නෑ කියන එක වත්සලාට දැන් තේරුම් ගිහින් තියෙන්න.ඒ නිසා ඩොරින් කළා වගේ ඉණට ඇඳ සිටි රෙදි කඩ ගලවා දැමූ ඇය එය පුටුව මතට දැම්මා.ඊළඟට ජනේලය ළඟට ගිය වත්සලා තම පෑන්ටිය පහත් කරල ජනෙල් කූරු අල්ල ‍ගෙන නෝනා දිහා බැලුවා.

“හ්මි”

 ඇය කරපු දේ අනුමත කරන්න  වගේ නෝන ඔළුව වැනුව.වැඩි බලකිරීමක් නැතිව වත්සලා තමාට කීකරැ වීම  ගැන නෝනට සතුටුයි වගේ.බර අඩි තියමින් පැමිණි නෝන තමා පිටුපසින් හිටගන්නව ඇයට දැනුණා. දෑස් පියාගෙන ජනෙල් කූරු තදින් මිරිකගත් වත්සලා තව මොහොතකින් තම පිටුපසට වදින වේවැල් පහරේ දරුණු වේදනාව දරා ගන්නට සූදානම් වුණා.

වත්සලාට පියවර කීපයක් පිටුපසින් හිටගත් නෝන පුරුදු විදියට ඇගේ නිරුවත් පිටුපස හොඳින් නිරීක්ෂණය කළා.

"ෂා කොච්චර හැඩ ඇඟක් ද" ඇයට සිතුණා.

නෝන හිතුව හරි.වත්සලාට තිබුණෙ ඉතා ම සුන්දර සිරුරක්. ඇගේ ඉඟටිය සිහින්.තට්ටම් පුෂ්ටිමත් ව කලවාත් හොඳින් වැඩිලා. වත්සලා  බැංකුවේ වැඩ කරන කාලේ අඩි උස සපත්තු දාලා උකුල පද්දමින් යනකොට බැංකු නිලධාරීන් විතරක් නෙමේ ගනුදෙනුකරුවනුත් හොරෙන් බලනව.නෝනගෙ අවුරුදු පහළොවක සේවා කාලය තුල ඇය ඉදිරි පිට නිරුවත් වෙලා වේවැල් පාර කාපු ගැහැණුන් ගණන මෙතෙකැයි කියන්න බැරි තරම්. ඒ අතරෙ වීදි ගණිකාවන්, කසිප්පු වෙළෙන්දියන් විතරක් නෙමෙයි සුපිරි පැළන්තියේ ගෑණුත් ඉන්නව.ඒ කිසි කෙනෙකුට මේ තරම් හැඩ ඇඟක් තිබුණෙ නෑ කියන එක නෝනට සහතිකයි.

මේ විදියට නෝන වත්සලාගෙ සිරුරෙ සුන්දරත්වය රස විදින අතරෙ ජේලර් වරිය තමාට පවරපු රාජකාරිය ඇයට සිහිපත් වුණා.බන්ධනාගාරයේ සිටින්නේ දරුණු ගණයේ ගෑණුන් පිරිසක්.වරදක් දුටු තැන තදින් දඬුවම් නොකළොත් ඔවුන්ව පාලනය කරන්න අමාරුයි.නෝන බන්ධනාගාරයේ සේවයට පැමිණි මුල් කාලයේ ඇයගේ ජ්‍යෙෂ්ඨ නිළධාරිණියන්ගෙන් ඉගෙන ගත්ත පාඩම එයයි.ඒ නිසා වේවැලේ කොණ වත්සලාගෙ තට්ටම මත තියල ඉලක්කය ගත්ත නෝන වේවැල ඉහළට ම එසෙව්ව.එහෙත් එය පහළට ගෙන එන්නට ඇයට ධෛර්යක් නෑ.අන්තිමට නෝන වේවැල බිම දැම්ම.

යමක් බිම වැටෙන සද්දෙට යන්තමට හැරිල බලපු වත්සලා වේවැල බිම වැටිල තියෙනව දැක්කා.තමන් ට ගහන්න උස්සපු වේවැල නෝන අතින් අත ඇරිල.ඊළඟ මොහොතෙ එය අහුලගෙන ඇය තමන් ට පහර දෙයි කියල හිතපු වත්සලා තව තදින් ජනෙල් කූරු මිරිකා ගත්තා.ඒත් නෝනගෙ හිත ඇතුළෙ සිද්ද වෙච්ච පෙරළිය ඇය දන්නෙ නෑ.නෝන හෙමින් හෙමින් වත්සලා ළඟට කිට්ටු වුණා.

තව මොහොතක් ගන වුනා.වත්සලා අයිමත් හැරිලා බැලුවා.නෝනා ඇය ළගටම ඇවිල්ලා.නෝනා හුස්ම ඇගේ කමිමුල්වලට දැනුණා.

“බලපං කෙල්ලේ උ‍‍ඔගේ ලස්සන.මොන හිතකින් උඔට ගහන්නද?”

නෝනා වත්සලාගේ තටිටමි අතගාමින් ඇයගේ කණට කොදුරලා කිවිවා.‍මොකක්ද මෙ වෙන්නේ කියලා වත්සලාට හිතා ගන්න බෑ.මොහොතකට පෙර ‍‍‍වෙවැල් පහරින් තැලී පොඩි වී යන්නට තිබුණ වත්සලාගේ තටිටමි නෝන ආදරෙන් අතගානවා.

“මෙ පැත්තට හැරියන් කෙල්ලේ මං උඹට ගහන්නේ නෑ.”

නෝනා වත්සලාගේ බාහුවෙන් අල්ලල ඈව තමන්  දිහාවට හරවා ගත්තා.ජනෙල් කූරැ අතහැරිය ගමන් වත්සලා කකුල් පණ නැතිව වැටෙන්න ගියත් නෝනා ඈව අල්ලා ගත්තා.ඊළගට වත්සලා  ඇදගෙන සිටිය හැටිටය ඉහලට උස්සපු නෝනා එය ගලවල දැමිමා.දැන් වත්සලාගේ ඇගේ පෑන්ටිය විතරයි.ඒකත් දණිස් දෙක ළගට පහත් වෙලා.

“ඔය පෑන්ටිය ගලවපං කෙල්ලේ” නෝනා කිවිවා.

වත්සලා වහාම එය ගලවල දැමිමා.දැන් වත්සලාගෙ ඇගේ කිසිම ඇදුමක් නෑ. ටික වෙලාවක් ඇයගේ නිරැවත් සිරැර නැරඔව නෝනා වත්සලාව තමන් ළගට ඇද ගෙන සිප ගන්නට පටන් ගත්තා.වත්සලාගේ දෙතොල් නෝනගෙ දෙතොල් අතර සිරවෙද්දි නෝනගේ රළු දෑත් ඇයගේ නිරැවත් සිරැර පුරා ගමන් කළා.බොහෝ වෙලාවක් වත්සලාගේ දෙතොල් උරා බිවි නෝනා ඊළගට පහත් වෙලා ඇයගේ කුඩා පියුයරැ තුඩු මාරැවෙන් මාරැවට උරා බිවිවා.ඇගිළි දෙකක් කටට දාලා තෙත් කරපු නෝනා ඒවායින් වත්සලාගේ කකුල් දෙක අත‍රෙ පිරිමදින කොට ඈට කෙදිරි ගෑවුණා.මෙ අතරෙ තමන්ට වැඩි වෙලාවක් නැති බව නෝනට මතක් උනා.වත්සලා දඩුවමි ලබල ආපහු එනකමි බියටිරිස් නෝනා බලාගෙන ඉන්නවා.ඒ නිසා ඇය වහාම ඊළග පියවරට සූදානමි උනා.

වත්සලා පුදුමයෙන් බලාසිටිද්දි තම යුනිෆෝමි එක ඇතුළට අත දාපු නෝනා පෑන්ටිය පහත් කරලා සපත්තුවලනොගෑවෙන විදිහට පරිස්සමින් ගලවල දැමිමා.ඊළගට තම සාය ඉහළට ඔසවපු ඇය එක කකුලක් පුටුව උඩ තියා ගත්තා.ඊළගට ඇය වත්සලාට කථා කළා.

“කෙල්ලේ මෙහාට වරෙන් මෙතනින් දණ ගහපන් නෝනා තමා දෙපා මුළට අත දික්කරලා කිවිවා”.

වත්සලා වහාම නෝනට කියපු විදිහට ඇගේ දෙපා මුල දණ ගැහුවා.

වත්සලාගේ කොණ්ඩෙන් අල්ලපු නෝනා ඇගේ මුහුණ තමන්ගෙ දෙපා අතරට යොමු කළා.නෝනා තමන්ගෙන් බලාපොරොත්තු වෙන්නේ මොකද්ද කියන එක තේරැමි ගන්න වත්සලාට වැඩි වෙලාවක් ගියේ නෑ.නෝනගෙ දැවැන්ත කලවා බදා ගත්ත ඇය තම දිව ක්රියාත්මක කරන්න පටන් ගත්තා.නෝනාගෙ යටිකය ෂේවි කරල නිසා ඇගේ කාර්යය ලේසි .නෝනගෙ හුස්ම ගැනීමෙ වෙගය දැන් ටික ටික වැඩි වෙනවා.මෙ අතරෙ නෝනගෙ සිරැර තෙත් වෙනව වත්සලාගේ මුවට දැනුණා.

“ආහ් ආහ්”

නෝනා හයියෙන් කෙදිරි ගාන ගමන් ඇගේ ඇගිලි තුඩු වත්සලාගේ හිසකෙස් අතරෙ ගමන් කරවනවා.

මෙ විදිහට වත්සලා ‍බොහෝ වෙලාවක් නෝනව සතුටු කලා.දැන් ඇගේ දිවත් ටික ටික රිදුමි දෙනවා.ඒත් නෝනා ඇයට නතර කරන්න අවසර දෙන පාටක් නෑ.මහන්සිය නිසාම වත්සලාගෙ වෙගය ටිකක් අඩු උනා.

“කෙල්ලෙ නවත්තන්න එපා හයියෙන් කරපං” නෝනා කෑගහල කිවිවා.

චත්සලා වෙගෙ වැඩි කළා.නෝනගෙ ඇග වෙවිලනවා වත්සලාට දැනුණා.

ආ..............................................

එකපාරටම හයියෙන් කෑගහපු නෝනා පුටුවට බර උනා.වත්සලාත් නෝනා දණිස් දෙක උඩ හිස තියාගෙන විවෙක ගත්තා

.ටික වේලාවක් වත්සලාට ඉන්නට ඉඩ දුන්න නෝන ඊළඟට තම හඬ අවදි කලා.

"කෙල්ලෙ දැන් පලයං"

වහාම නැගී සිටිය වත්සලා තැන තැන් වැටිල තිබුණු තමන්ගෙ ඇඳුම් අහුලගෙන ඇඳගත්ත.

නෝනගෙ  ජූස් ඇගේ කට දෙපැත්තෙන් බේරෙනව.සාක්කුවෙන් ලේන්සුව ගත්ත නෝන ඇගේ මූණ කට පිසදැම්ම.

"පින් සිද්ද වෙනව නෝන මට සමාව දුන්නට". වත්සලා නෝන දිහා භක්තිමත් ව බලමින් කිව්ව.

"පිං විතරක් මදි කෙල්ලෙ. තේරුණාද"?වත්සලා ලැජ්ජාවෙන් හිනා වෙද්දි නෝන ඇගේ තට්ටමට අතින් පාරක් ගහමින් කිව්ව.

"හ්ම් දැන් ගිහිල්ල ගුටි කාපු විදියට හිටපං.ඇහුවොත් කියපං මං ගැහුව කියල"

එහෙම කියපු නෝන ආයෙත් පුටුවට බර වුණා.

මතු සමිබන්ධයි